Bezpieczeństwo Klimatyczne

18l. 1. Przy wykonywaniu zadań w zakresie polityki bezpieczeństwa klimatycznego Radę Ministrów wspiera Rzecznik Bezpieczeństwa Klimatycznego.  

2. Do zadań Rzecznika Bezpieczeństwa Klimatycznego należy w szczególności:  

1) przeciwdziałanie dezinformacji klimatycznej, w tym inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w zakresie związanym z ochroną klimatu, w szczególności udzielanie wyjaśnień, opracowywanie materiałów informacyjnych i szkoleniowych oraz prowadzenie szkoleń dotyczących ochrony klimatu;  

2) opiniowanie aktów prawnych i dokumentów dotyczących ochrony klimatu lub mogących mieć znaczenie dla ochrony klimatu;  

3) współpraca z organami administracji publicznej w zakresie związanym z ochroną klimatu;  

4) współpraca z organizacjami ekologicznymi w rozumieniu przepisów o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;  

5) monitorowanie działań w zakresie polityki klimatycznej, a także przygotowywanie analiz, przeglądów i ocen jej funkcjonowania;  

6) prognozowanie skutków realizacji polityki klimatycznej;  

7) podejmowanie innych działań określonych w przepisach prawa.  

3. Przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 2, Rzecznik Bezpieczeństwa Klimatycznego współpracuje z Kancelarią Prezesa Rady Ministrów oraz Instytutem Ochrony Środowiska.  

Art. 2. 1. Minister właściwy do spraw klimatu, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie tego przepisu, powołuje Rzecznika Bezpieczeństwa Klimatycznego, w randze sekretarza stanu, zwanego dalej „rzecznikiem”.  

2. Wynagrodzenie rzecznika jest płatne z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw klimatu.  

3. Powołując rzecznika minister właściwy do spraw klimatu określi szczegółowy zakres jego zadań oraz terminy ich realizacji, z uwzględnieniem przepisu art. 8l ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy.  

4. Rzecznik jest obowiązany do realizacji zadań mających na celu prawidłowe i terminowe utworzenie Rady Bezpieczeństwa Klimatycznego, będącej organem niezależnym od innych organów państwowych, którego celem jest inicjowanie, prowadzenie i wspieranie działań służących ochronie klimatu  

Art. 3. 1. Radę Bezpieczeństwa Klimatycznego powołuje się w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.  

 W obliczu wielu niepokojów społecznych, to na politykach spoczywa odpowiedzialność za odpowiadanie na najpilniejsze potrzeby obywateli. Nie sposób jednak na dłuższą metę ignorować kwestii bezpieczeństwa klimatycznego. Postępujące susze, ekstremalne zjawiska pogodowe, zniszczenia infrastruktury i wzrost cen żywności – wszystkie te zjawiska powracać będą na wielką skalę.